Na al dat stappen was het heerlijk om even te kunnen uitrusten in de schoen van de reus.
Sommige kinderen deden zelfs een dutje.
Zij werden wakker van een heel luide schreeuw: "STOP!!" riep Eef, zo hard als ze kon.
De reus bleef staan, met nog één been in de lucht. En gelukkig maar want net op de plek waar de reus zijn grote voet zou neerploffen, zagen de kinderen een kleine blauwe vos met op zijn rug een blauwe eekhoorn.
Ze hadden opnieuw een stukje van de regenboog gevonden!
De reus zette zijn schoen op de grond, de kinderen kropen er uit.
"Hoe komt het dat jullie blauw zijn?" vroeg Kaat.
"Wij hebben van het blauwe water gedronken," zei de vos.
"Dat moeten we zien!", zei Seth.
En daar gingen ze weer.
De vos en de eekhoorn voorop.
Joske de vos en Eikeltje de eekhoorn waren de allerbeste vrienden.
Ze waren altijd samen en het liefste wat ze deden was babbelen.
Maar Eikeltje moest dan wel op de rug van de vos blijven zitten. Voor Joske was de eekhoorn een lekker hapje. Hij zou zich niet kunnen beheersen moest Eikeltje steeds naast hem lopen.
Daarom nestelde Eikeltje zich lekker op de rug van de vos. Hun staarten lichtjes in elkaar gedraaid.
Sommige kinderen deden zelfs een dutje.
Zij werden wakker van een heel luide schreeuw: "STOP!!" riep Eef, zo hard als ze kon.
De reus bleef staan, met nog één been in de lucht. En gelukkig maar want net op de plek waar de reus zijn grote voet zou neerploffen, zagen de kinderen een kleine blauwe vos met op zijn rug een blauwe eekhoorn.
Ze hadden opnieuw een stukje van de regenboog gevonden!
De reus zette zijn schoen op de grond, de kinderen kropen er uit.
"Hoe komt het dat jullie blauw zijn?" vroeg Kaat.
"Wij hebben van het blauwe water gedronken," zei de vos.
"Dat moeten we zien!", zei Seth.
En daar gingen ze weer.
De vos en de eekhoorn voorop.
Joske de vos en Eikeltje de eekhoorn waren de allerbeste vrienden.
Ze waren altijd samen en het liefste wat ze deden was babbelen.
Maar Eikeltje moest dan wel op de rug van de vos blijven zitten. Voor Joske was de eekhoorn een lekker hapje. Hij zou zich niet kunnen beheersen moest Eikeltje steeds naast hem lopen.
Daarom nestelde Eikeltje zich lekker op de rug van de vos. Hun staarten lichtjes in elkaar gedraaid.
Toen ze eindelijk aan het blauwe water kwamen, was het al laat. Er stonden al sterren aan de hemel. |
|